Lekker uitrusten en op naar Tankoko

Dat was lekker wakker worden in dit huis (ik begreep dat het van een Amerikaanse eigenaresse is. Indonesische mensen beheren het). Voor ons begon de dag echter wel vroeg: we werden wakker van luid gezang om 04:30. Dit keer niet van de moskee, maar van de kerk! Aanvankelijk dacht ik dat het van de karaoke was (Leonie hoorde om 02:00 nl ook gezang): maar aangezien de liederen vanochtend christelijk waren (Amazing Grace in het Indonesisch) en de kerk een aantal grote luidsprekers heeft hangen, denken we toch dat het van de kerk kwam. Heel gek dus, het lijkt bijna een ‘wedijver’ met de moskeeën, om wie ‘s ochtends het lawaai mag maken. En dan niet zo’n beetje hè, maar gewoon keihard! Hoe dan ook, op elke plek waar wij op Sulawesi waren waren de mensen al heel vroeg wakker en actief, en vrijwel overal was ‘s nachts doorlopend geluid te horen. Toch was het vanmorgen fijn om hier wakker worden. Onze villa hier is ruim en luxe. De bedden liggen lekker en zijn heerlijk schoon. We hebben inmiddels heel wat variatie in comfort gehad tijdens onze verblijven :)
Terwijl Fer en Thijs wederom een simcard probeerden te regelen in de stad, deed ik wat handwasjes en probeerde ik het zwembad uit. Heerlijk! De meiden konden erg genieten van make-uppen en foto’s maken met al die mooie achtergrondjes ;)
Het plan van Fer en mij was om vanuit dit verblijf nog wat uitstapjes te maken. Vanavond wilden we naar Tankoko Parc, oftewel: de jungle in. Dat is ongeveer 2,5 uur rijden hier vandaan. Gelukkig lukte het met internet en kon Fer een home stay boeken met gids en maaltijden. Super. Ook lukte het om met Grab (de Indonesische Uber; taxivervoer) nog een taxi te regelen. Dus inmiddels zitten we in Batuputih; bij het Tankoko National Parc. Deze taxirit was wat minder chill vond ik zelf: deze chauffeur hield zich minder aan de verkeersregels dan onze vorige chauffeurs. Maar we kwamen goed aan ;)
We werden warm onthaald door de eigenaresse van de home stay, Renny, die tevens onze gids blijkt te zijn. Haar vader heeft hier destijds het dorp gesticht en met haar kinderen runt ze nu van alles: ze zijn bezig met een project om plastic op het strand op te ruimen en het gebruik er van terug te schroeven. Want ja, je leest het goed, we zitten hier ook aan een prachtig stuk strand: het is een zwart (lava)strand! Het ziet er erg mooi uit. Hier begonnen we toen we aan kwamen omdat het toen nog licht was. Fantastisch om hier de zon onder te zien gaan, terwijl de vissers terug komen van hun vistocht, en de catamaran met een aantal dorpsgenoten op het strand getrokken wordt. Ondertussen spelen de kinderen uit het dorp ‘verstoppertje’ op het strand, terwijl ze ‘hello!’ en ‘you are beautiful’ zeggen. Want de dochter van Renny (Léa) is ook bezig met een project om de kinderen Engels te leren. Ze heeft een hoge standaard wat betreft het Engels spreken, en wil dit ook voor de kinderen. Binnenkort komen Nederlandse mensen haar hier bij helpen.
Nadat we bij Léa wat gedronken hadden op het strand (ik durfde niet het gehele zelf gebrouwen alcoholische drankje te drinken, maar het was best lekker :)) aten we in de home stay om vervolgens nog een stukje de jungle in te gaan. Renny moest wel lachen toen ze ons zag: hoge sokken, lange broek en lange mouwen, volop met de DEET gespoten... ‘zijn jullie er klaar voor?! haha’ —>zelf had ze een hemdje, korte broek en slippers aan :) Ik had deze voorschriften ergens gelezen of gehoord, en daarbij gaf het me wel een veilig gevoel, in het donker in de jungle, haha. Maar Renny vertelde dat dat ‘s avonds allemaal niet nodig was. Ze is een uitstekende gids. Ze lokte een vogel met een speciale roep, en ja hoor, op een gegeven ogenblik kwam er antwoord. Na vrij lang zoeken vonden we hem: een ‘uil van Sulawesi’. We zagen ook nog een soort winterkoninkje, heel belangrijk, aldus Renny, hij is met uitsterven bedreigd, begreep ik. En we zagen een ‘groenbek(snavel?)-vogel uit Sulawesi. De bekende aapjes met de grote ogen laten zich erg moeilijk zien als ze geen geluid maken- die zagen we dus niet.
Toen gingen we op zoek naar tarantula’s. Ik had het in Nederland expres niet tegen Leonie gezegd ;) anders hadden we haar niet mee gekregen denk ik. We zagen er een paar! We zagen een enorm dikke poot (‘vinger’ aldus Renny) verscholen in een gat in de boom. In een andere boom zagen we een kleinere tarantula. En weer een paar bomen verderop zat een witte tarantula, weer naast een gat in de boom. Die was nog zo jong, dat hij wit was, aldus Renny. Die heeft Fer trouwens kunnen filmen. Brr, toch wel een joekel, als je terug kijkt. Op mijn vraag of tarantula’s altijd in dezelfde boom blijven wonen, antwoordde ze dat deze spinnen niet zo oud worden, omdat de baby’s de moeder opeten. Dus ja, ze blijven wel altijd in dezelfde boom, maar ze worden niet zo oud.

Hier rondden we onze avondwandeling mee af en we gingen terug naar de home stay. Wat een leven nog in dit dorp! Best gek, om na een lang stuk door de jungle te rijden vanmiddag, aan te komen bij een heel dorp. Ik verwachtte dat niet. En ook hier is dus weer volop leven in de brouwerij, met harde (Westerse) muziek, lachende mensen, spelende kinderen, bedrijvigheid van dingen bouwen (huizen, straten, boten, enz) en verhandelen (gidsen, home-stay, winkeltje)...
We deden nog een potje kaarten (Liegen, deze keer) en gingen naar onze kamers. Morgen ontbijten we om 05:30, zodat we om 06:00 de jungle in kunnen! Wordt vervolgd X