Van Gorontalo naar Manado

Na een voorspoedige nachtelijke boottocht vaarden we om 08:30 Gorontalo binnen. Wat hebben we lekker geslapen op de boot! Eigenlijk had ik dit niet verwacht. Bij aankomst in Gorontalo blijkt er een Islamistische feestdag te zijn. Alle winkeltjes zijn dicht, dus helaas kunnen we hier geen simcard kopen. Dit hebben we nodig om het internet te kunnen gebruiken (bankzaken en contact met de locatie waar we vanavond verblijven). Misschien dat het vanavond in het christelijke Manado lukt.
Al tijdens de eerste kilometers zien we vijf koeien geslacht worden. Bij een koe zien we dat, terwijl we bij het stoplicht wachten, de nek doorgesneden wordt. Het slachtingsritueel hoort bij die feestdag. De meiden vinden het lastig en zielig voor de beesten, maar de dieren sterven hier een snelle en pijnloze dood. Per slot van rekening ligt er bij ons ook af en toe een stukje vlees op ons bord :) Direct nadat de dieren gedood zijn, zien we dat ze van hun vel ontdaan worden. Gewoon, op een zeil op de stoep. Als we door rijden zien we nog zeker 10 keer dezelfde soort situaties. Vanmiddag hoorde ik van Marcel dat dit het Islamitische offerfeest is; waarin de moslims herdenken dat Abraham Ismaël zou gaan offeren. De mensen op straat zien er feestelijk uit. Dat is echt leuk om te zien, want zowel de mannen als de vrouwen, jong of oud, hebben de prachtigste gewaden aan!
De verkeersregels in Noord Sulawesi komen wel overeen met die van het zuiden: geen gordels in de bus aanwezig, bellen achter het stuur, en als het stoplicht op rood staat, rij je door alsof er geen verkeerslichten zijn. Als je aan de verkeerde kant inhaalt, toeter je gewoon 2X.

Ook hier kijken we onderweg onze ogen uit. We zien weer hele families op 1 brommertje zitten. De omgeving is een stuk droger dan in Zuid Sulawesi. Volgens Djufri, onze Islamitische chauffeur, is het te droog voor deze tijd van het jaar. Dat is ook te zien aan de grote rivierbeddingen: ik denk dat hier in het regenseizoen flinke rivieren doorheen stromen.
Onze chauffeur spreekt geen Engels. Zo fijn dat Fer kleine gesprekjes kan voeren!

Het ziet er hier net wat moderner uit dan in het zuiden. De huizen hebben vaker wat grond rondom en de tuintjes zijn best goed onderhouden. Er groeien mooie kleurrijke bloemen in de tuinen. Toch ligt ook hier veel vuilnis langs de weg. Zo triest om de weilanden, waar enkele koeien grazen, vol met plastic te zien liggen.
We zagen op een stoep een enorme kever liggen; hij was wel 6 bij 3,5 cm. Als die door de lucht zou vliegen zouden we waarschijnlijk denken dat het een vogel was.

Gemiddeld rijden we 30- 60 km/uur vanwege alle haarspeldbochten in de weg. De mensen op de brommertjes en scooters hebben vaak lange mouwen, winterjas en/of een muts op. Soms ook handschoenen aan. Allemaal om de zon tegen te houden. Begrijpelijk, maar ook erg warm vermoed ik, want het is hier 35+ graden.

Inmiddels is het al weer donker geworden. Wat is de zonsondergang hier mooi, met de zon die in de zee verdwijnt, en de silhouetten van palmbomen op de voorgrond!
En terwijl we doorrijden richting Manado zien we, tussen de winkeltjes langs de kant van de weg, ook nog twee openlucht- kerkdiensten voorbij komen :) De achterste kerkbezoekers zitten op de rand van de doorgaande weg.
Dan komen we bij onze locatie aan. Het is steeds heel spannend wat het wordt en hoe het eruit ziet. Klopt het met wat we ons voorstelden toen we het boekten? Is er elektriciteit of stromend water? Toilet binnen of buiten? En wat blijkt nu: we komen in een ontzettend grote, luxe villa terecht! Met zwembad, omgeven door een hoge muur... wat lekker om zo veel privacy te hebben! De 3 slaapkamers hebben elk een eigen luxe badkamer en we hebben 2 woonkamers (boven en beneden) en 2 koelkasten (boven en beneden). Wat we ook bedacht hadden, dit hadden we ons in elk geval niet voor gesteld! We hebben lekker gedoucht na onze lange reis en gaan nu wat eten in de stad. Tot morgen X